Vanmorgen weer geweest in het ZH. We hadden lekker vroeg gepland, 9 uur, dus waren we netjes op tijd aan de beurt. Gesproken over van alles, het was een (voor ons nieuwe) verloskundige, dus willen ze toch weer van alles weten. Vandaag helaas geen echo, achteraf had ik er gewoon om moeten vragen... balen, maar dat gaan we de volgende keren zeker doen. Wel het hartje geluisterd.

Ook wordt er een afspraak gemaakt met de kinderarts van de afdeling neonatologie, om te kijken wat er mogelijk is op gebied van pijnbestrijding voor Luc na de geboorte.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan de kraamafdeling. Een gezinssuite. Fijne sfeer vond ik.

Afgesloten met een kop koffie, samen nog eens wat dingen doorgesproken, die keihard tegen je gevoel in gaan.

Volgende afspraak is bij de verloskundige van een Goed begin.

Luc is zo groot als een paprika, misschien iets kleiner maar dat heeft met de afwijking te maken.

Bloeddruk: 110/65

Zwangerschapskleding: ja zeker :) alhoewel het nog wel een beetje lubbert rondom mijn lichaam

Slaap: mwa... valt mee, ik ben moeier geweest, alleen 's morgens mijn bed niet uit te komen... maar dat hebben er meer in dit jaargetijden

Bewegingen: ja af en toe





Ik krijg heel veel de vraag hoe het met mij gaat.

Nou eigenlijk gaat het best goed. Geen lichamelijke ongemakken, gelukkig. Dit is ook de tijd waar we het mee moeten doen.

En natuurlijk doen we niet alsof er niks aan de hand is. Want we moeten dingen gaan regelen waar ik in m'n andere zwangerschappen nog nooit over na heb gedacht... dus we worden echt wel met onze neus op de feiten gedrukt. Maar we kunnen nu niet nog 6 maanden heel vervelend gaan doen en ons vervelend voelen. Allereerst houden we dat zelf niet vol, maar ook verdienen DavidJan, Aniek, Lynde maar ook Luc dit niet. We zijn dankbaar dat we deze tijd krijgen, en dat zal voor mij anders zijn als voor GertJan, omdat ik hem draag!

Afgelopen 2 weken dacht ik soms wat te voelen,  maar omdat het nog zo zachtjes was twijfelde ik ook. Maar de schopjes beginnen harder te worden. Gister in de kerk voelde ik hem echt even heel goed. Mooi moment tijdens een mooie preek over de erfenis.

Hebreeën 9: 27 en 28 : 

27] En zoals het voor de mensen beschikt is dat zij eenmaal moeten sterven en dat daarna het oordeel volgt,
28] zo zal ook Christus, Die eenmaal geofferd is om de zonden van velen weg te dragen, voor de tweede keer zonder zonden gezien worden door hen die Hem verwachten tot zaligheid.

Wat een rust te weten dat Hij wacht!

Wij willen iedereen heel erg bedanken die met ons meeleven. Die voor ons en onze Luc danken en bidden! Dit zorgt ervoor dat het voor ons draagbaar is!❤

Morgenmiddag weer naar het Groene Hart. Ik heb er wel zin in! Weer even spieken in mijn buik.



There were photographs I wanted to take
Things I wanted to show you
Sing sweet lullabies, wipe your teary eyes
Who could love you like this? People say that I am brave but I'm not
Truth is I'm barely hanging on
But there's a greater story
Written long before me
Because He loves you like this

So I will carry you
While your heart beats here
Long beyond the empty cradle
Through the coming years
I will carry you
All my life
And I will praise the One Who's chosen me
To carry you

Such a short time
Such a long road
All this madness

But I know
That the silence
Has brought me to His voice
And He says?

I've shown her photographs of time beginning
Walked her through the parted seas
Angel lullabies, no more teary eyes
Who could love her like this?

I will carry you
While your heart beats here
Long beyond the empty cradle
Through the coming years
I will carry you
All your life
And I will praise the One Who's chosen Me
To carry you

"I Will Carry You (Audrey's Song)"

16 weken zwanger


Hallo allemaal.

Afgelopen week was weer soort een normale week... Gert is weer een paar dagen in Duitsland geweest voor z'n werk. Ja dat zijn dingen die op zo'n moment eigenlijk ongelegen komen maar gelukkig heb ik al 2 grotere kids die lekker kunnen relativeren, en daardoor ging het eigenlijk prima.

De planning was dat er een grote verschuiving zou komen in huis van slaapkamers. Lynde zou naar Aniek haar kamer gaan, Aniek naar zolder, en Gert-Jan z'n werkkamer zou naar de voorzolder verplaatst worden. Dat gaf bij Lynde wel wat strubbelingen eind september. Omdat ze natuurlijk de reden van deze verhuizing nog niet wist. Maar toen ze wist dat er in haar kamer de babykamer zou komen... toen wilde ze met alle liefde van de wereld naar de kamer van Aniek verhuizen.

Maar dat verliep allemaal anders... nu wordt er niet verhuisd, de meiden houden hun eigen kamertje.
Wel gaan we David-Jan en Aniek hun kamer voorzien van een nieuw behangetje... en een verfje hier en daar.

Ook hebben we afgelopen woensdagavond weer een bezoek gebracht aan onze eigen verloskundige, hier in Nieuwerkerk. Superlief Jacolien dat je weer een echo wilde maken! 💗
En daarop konden we zien hoe ons kindje lekker aan het bewegen was. Prachtig duidelijk handje gezien, zo lief!!





En jaja... ook weten we nu of het een jongen of een meisje is. We hebben het donderdagavond aan David-Jan, Aniek en Lynde verteld. Aniek wilde graag dat ik een cake of taart maakte met daarin de kleur. Aangezien ze qua gevoel niet heel veel los laat, heb ik toch haar idee opgevolgd en donderdagmiddag een cake gemaakt met daarin een mooie kleur verstopt! :)
's Avonds bij het koffiedrinken was het een klein feestje... met veel te veel suikers en e-nummers

 

En ja zoals je ziet... zit er aan de buitenkant roze/gele/witte spekken... maar het ging om de binnenkant... en daar is toch echt blauw te zien. Een broertje voor David-Jan, Aniek en Lynde !!! 💙

Omdat we willen dat zijn naam zo lang mogelijk in ons gezin op een fijne manier gebruikt wordt, en niet alleen straks in de heftige nare tijd na de geboorte, willen we hem nu al zijn naam geven.

Wij noemen hem


Geboren in ons hart















Eerste bezoek GroeneHart

Het is nog maar anderhalve week geleden dat wij bij onze verloskundige zaten en het bericht kregen dat ons kindje anencefalie heeft. Voor ons gevoel zijn er al weken voorbij gegaan. Veel gesprekken gehad. Veel nagedacht. Veel gehuild en toch ook gelachen.

Inmiddels zijn de ergste emoties voorbij en moeten we door... voor onze kinderen.

Vandaag stond er een bezoek gepland bij het Groene Hart in Gouda. We vonden het toch wel spannend. Het gesprek begon eigenlijk al snel met de vraag wat willen we... zwangerschap afbreken of uitdragen.

Ook daar hebben we de afgelopen week over nagedacht. Mijn eerste reactie was vorige week dat het maar weggehaald moest worden. Dit zou zo zwaar worden, niet te doen. Maar dat rijmt ook zo niet met ons geloof... In het "Onze Vader" staat toch ook "uw wil geschiede..." Ook is de Bijbel heel duidelijk over het leven... Ik kan er heel kort over zijn... Exodus 20:13 SamenleesBijbel: Vermoord niemand.
Hoe kunnen wij dan ons kindje wat leeft van het leven beroven? Het is God die hierover gaat. Hoe zwaar het ook zal zijn.

Dus aangegeven dat wij deze zwangerschap uitdragen. En dat was prima natuurlijk, onze eigen keuze die ze respecteren! Ze gaan het voor ons zo aangenaam mogelijk maken. Het voelde allemaal erg fijn, we zijn gerustgesteld, onze vragen beantwoord. Blij dat we voor dit Ziekenhuis hebben gekozen.

Ook hebben we weer een echo gehad. Hij/zij maakt een soort koprol... Zo leuk! Ook mogen we bij elk bezoek een echo maken. Echt fijn dat ze zo meedenken!

In principe gaat dit een gewone zwangerschap worden zoals bij alle zwangerschappen gaat bij gezonde kindjes. Het is niet gevaarlijk voor mij als moeder. Alleen ja... alles is dubbel...

Ik had bv. al zwangerschapsdozen aangevraagd, je weet wel van die gratis dozen... nou er kwam een bon dat ik er 1 kon ophalen. Volgens Aniek moest ik die gewoon ophalen, "leuk joh mam, zit er weer een speen in" "Tja Aniek ik weet t even niet hoor... ik denk niet dat we een speen nodig hebben."

Zo wordt je steeds weer geconfronteerd ...

Wij willen iedereen heel erg bedanken voor het meeleven op welke manier dan ook!


Psalm 139