27-12-2017


Vandaag de afspraak in het Groene Hart gehad. Omdat het vakantie is konden Aniek en Lynde lekker mee. (DavidJan had andere bezigheden) Het had wat voeten in aarde omdat de laatste keer dat ze mee waren het niet zo leuk was (echo met diagnose) Dus 1 van m'n vrouwtjes moesten we echt even overhalen. We hadden weer een lieve verloskundige, die bij de echo alles aan hun vertelde wat ze kon zien. 

Ook in tegenstelling wat ze in het EMC vertelde over zijn maagje en het slikken, kon ze zijn maagje zien wat goed gevuld was, en ook zijn niertjes, wat zou duiden op dat Luc gewoon kan slikken. Ook de vruchtwaterhoeveelheid was normaal. Dus voor nu eigenlijk alles nog rustig. 

Afspraak met de kinderarts is ook gemaakt om te bespreken wat er qua pijnbestrijding/rustgevends voor Luc mogelijk is.



22 weken zwanger

Vanmiddag zijn we naar het EMC geweest voor de 20-weken echo. (Zij wilde de 20 en 30 weken echo graag doen) We hadden er best zin in. Bij onze andere kinderen vonden we het wel wat spannend, maar nu eigenlijk niet. Het maakte ons niet zo heel veel meer uit of er nog veel meer afwijkingen gevonden zou worden.

De afspraak stond gepland om 13.30 uur. Gelukkig waren we snel aan de beurt, en begon het speurwerk. Hartje, 4 kamers, hartkleppen, maagje, niertjes, handjes, voetjes, ruggenwervel, ribbetjes. Eigenlijk helemaal gaaf. Alleen de maag was wel wat kleiner, dat zou duiden dat Luc wat slikproblemen zou hebben, wat hoort bij anencefalie. Dat zou ook betekenen dat ik wat meer vruchtwater zou ontwikkelen in de loop der tijd, omdat kindjes eigenlijk altijd drinken van het vruchtwater, en Luc dus niet. Maar dat is nog niet met zekerheid te zeggen, dat zal de volgende controles duidelijker worden.

Verder vonden we het bezoek eigenlijk wel wat tegenvallen. Het werd heel zakelijk gezien. En we hadden eigenlijk meer het idee dat ze vonden dat Luc niet levensvatbaar is en daardoor ook niet zo wilden investeren in communicatie naar ons toe, en de echo zelf. Bij onze andere kinderen praten ze over wat ze zagen, en vonden het leuk wat ze zagen. Dit was nu allemaal niet het geval.

Gert en ik hebben nu eigenlijk ook besloten, dat we daar niet meer heen gaan voor deze zwangerschap.

Verder voel ik me goed, veel energie. Ook voel ik hem veel bewegen. Nu afentoe ook aan de buitenkant van mijn buik.

Even wat leuks om te melden:

Met kaarsjesavond was verloskundigepratijk Een goed begin met een kraampje aanwezig, als je wat kocht kon je ook een waardebon voor een 3D echo winnen. Ik natuurlijk wat gekocht. Maar niks gewonnen. Een moeder van school had ook wat gekocht en ze had gewonnen. Ze gunde ons de 3D echo, en daarom hebben wij die van haar gekregen. Echt zo lief!!
We gaan een afspraak maken bij Kijknoues
Ik heb er nu al zin in.

Verder ga ik met mijn schoonzus Dorien, vrijdagavond naar een concert van Sela... dus ook erg veel zin in.

Op de echo zijn de voetjes van Luc te zien:


4 December

Vandaag weer een bezoek gebracht aan onze eigen verloskundige.

De controles van mij waren in orde.

Luc groeit ook steeds "groter":

Buikomtrek : 12cm
Bovenbeenlengte: 3 cm
Lengte van hoofd tot bibs: 14 cm


Hij was flink aan het bewegen. Ook ik ga hem steeds meer voelen... Helaas voor GertJan moet hij
nog even wachten... nog niks aan de buitenkant te voelen.

Op de echo foto zie je hem eigenlijk in een soort kruiphouding... rechts: Stukje ruggenwervel met daaronder zn ribbenkast, kontje omhoog, bovenbeentje naar beneden, knietje op de "grond" dan onderbeentje en voetje links





















Vanmorgen weer geweest in het ZH. We hadden lekker vroeg gepland, 9 uur, dus waren we netjes op tijd aan de beurt. Gesproken over van alles, het was een (voor ons nieuwe) verloskundige, dus willen ze toch weer van alles weten. Vandaag helaas geen echo, achteraf had ik er gewoon om moeten vragen... balen, maar dat gaan we de volgende keren zeker doen. Wel het hartje geluisterd.

Ook wordt er een afspraak gemaakt met de kinderarts van de afdeling neonatologie, om te kijken wat er mogelijk is op gebied van pijnbestrijding voor Luc na de geboorte.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan de kraamafdeling. Een gezinssuite. Fijne sfeer vond ik.

Afgesloten met een kop koffie, samen nog eens wat dingen doorgesproken, die keihard tegen je gevoel in gaan.

Volgende afspraak is bij de verloskundige van een Goed begin.

Luc is zo groot als een paprika, misschien iets kleiner maar dat heeft met de afwijking te maken.

Bloeddruk: 110/65

Zwangerschapskleding: ja zeker :) alhoewel het nog wel een beetje lubbert rondom mijn lichaam

Slaap: mwa... valt mee, ik ben moeier geweest, alleen 's morgens mijn bed niet uit te komen... maar dat hebben er meer in dit jaargetijden

Bewegingen: ja af en toe





Ik krijg heel veel de vraag hoe het met mij gaat.

Nou eigenlijk gaat het best goed. Geen lichamelijke ongemakken, gelukkig. Dit is ook de tijd waar we het mee moeten doen.

En natuurlijk doen we niet alsof er niks aan de hand is. Want we moeten dingen gaan regelen waar ik in m'n andere zwangerschappen nog nooit over na heb gedacht... dus we worden echt wel met onze neus op de feiten gedrukt. Maar we kunnen nu niet nog 6 maanden heel vervelend gaan doen en ons vervelend voelen. Allereerst houden we dat zelf niet vol, maar ook verdienen DavidJan, Aniek, Lynde maar ook Luc dit niet. We zijn dankbaar dat we deze tijd krijgen, en dat zal voor mij anders zijn als voor GertJan, omdat ik hem draag!

Afgelopen 2 weken dacht ik soms wat te voelen,  maar omdat het nog zo zachtjes was twijfelde ik ook. Maar de schopjes beginnen harder te worden. Gister in de kerk voelde ik hem echt even heel goed. Mooi moment tijdens een mooie preek over de erfenis.

Hebreeën 9: 27 en 28 : 

27] En zoals het voor de mensen beschikt is dat zij eenmaal moeten sterven en dat daarna het oordeel volgt,
28] zo zal ook Christus, Die eenmaal geofferd is om de zonden van velen weg te dragen, voor de tweede keer zonder zonden gezien worden door hen die Hem verwachten tot zaligheid.

Wat een rust te weten dat Hij wacht!

Wij willen iedereen heel erg bedanken die met ons meeleven. Die voor ons en onze Luc danken en bidden! Dit zorgt ervoor dat het voor ons draagbaar is!❤

Morgenmiddag weer naar het Groene Hart. Ik heb er wel zin in! Weer even spieken in mijn buik.



There were photographs I wanted to take
Things I wanted to show you
Sing sweet lullabies, wipe your teary eyes
Who could love you like this? People say that I am brave but I'm not
Truth is I'm barely hanging on
But there's a greater story
Written long before me
Because He loves you like this

So I will carry you
While your heart beats here
Long beyond the empty cradle
Through the coming years
I will carry you
All my life
And I will praise the One Who's chosen me
To carry you

Such a short time
Such a long road
All this madness

But I know
That the silence
Has brought me to His voice
And He says?

I've shown her photographs of time beginning
Walked her through the parted seas
Angel lullabies, no more teary eyes
Who could love her like this?

I will carry you
While your heart beats here
Long beyond the empty cradle
Through the coming years
I will carry you
All your life
And I will praise the One Who's chosen Me
To carry you

"I Will Carry You (Audrey's Song)"

16 weken zwanger


Hallo allemaal.

Afgelopen week was weer soort een normale week... Gert is weer een paar dagen in Duitsland geweest voor z'n werk. Ja dat zijn dingen die op zo'n moment eigenlijk ongelegen komen maar gelukkig heb ik al 2 grotere kids die lekker kunnen relativeren, en daardoor ging het eigenlijk prima.

De planning was dat er een grote verschuiving zou komen in huis van slaapkamers. Lynde zou naar Aniek haar kamer gaan, Aniek naar zolder, en Gert-Jan z'n werkkamer zou naar de voorzolder verplaatst worden. Dat gaf bij Lynde wel wat strubbelingen eind september. Omdat ze natuurlijk de reden van deze verhuizing nog niet wist. Maar toen ze wist dat er in haar kamer de babykamer zou komen... toen wilde ze met alle liefde van de wereld naar de kamer van Aniek verhuizen.

Maar dat verliep allemaal anders... nu wordt er niet verhuisd, de meiden houden hun eigen kamertje.
Wel gaan we David-Jan en Aniek hun kamer voorzien van een nieuw behangetje... en een verfje hier en daar.

Ook hebben we afgelopen woensdagavond weer een bezoek gebracht aan onze eigen verloskundige, hier in Nieuwerkerk. Superlief Jacolien dat je weer een echo wilde maken! 💗
En daarop konden we zien hoe ons kindje lekker aan het bewegen was. Prachtig duidelijk handje gezien, zo lief!!





En jaja... ook weten we nu of het een jongen of een meisje is. We hebben het donderdagavond aan David-Jan, Aniek en Lynde verteld. Aniek wilde graag dat ik een cake of taart maakte met daarin de kleur. Aangezien ze qua gevoel niet heel veel los laat, heb ik toch haar idee opgevolgd en donderdagmiddag een cake gemaakt met daarin een mooie kleur verstopt! :)
's Avonds bij het koffiedrinken was het een klein feestje... met veel te veel suikers en e-nummers

 

En ja zoals je ziet... zit er aan de buitenkant roze/gele/witte spekken... maar het ging om de binnenkant... en daar is toch echt blauw te zien. Een broertje voor David-Jan, Aniek en Lynde !!! 💙

Omdat we willen dat zijn naam zo lang mogelijk in ons gezin op een fijne manier gebruikt wordt, en niet alleen straks in de heftige nare tijd na de geboorte, willen we hem nu al zijn naam geven.

Wij noemen hem


Geboren in ons hart















Eerste bezoek GroeneHart

Het is nog maar anderhalve week geleden dat wij bij onze verloskundige zaten en het bericht kregen dat ons kindje anencefalie heeft. Voor ons gevoel zijn er al weken voorbij gegaan. Veel gesprekken gehad. Veel nagedacht. Veel gehuild en toch ook gelachen.

Inmiddels zijn de ergste emoties voorbij en moeten we door... voor onze kinderen.

Vandaag stond er een bezoek gepland bij het Groene Hart in Gouda. We vonden het toch wel spannend. Het gesprek begon eigenlijk al snel met de vraag wat willen we... zwangerschap afbreken of uitdragen.

Ook daar hebben we de afgelopen week over nagedacht. Mijn eerste reactie was vorige week dat het maar weggehaald moest worden. Dit zou zo zwaar worden, niet te doen. Maar dat rijmt ook zo niet met ons geloof... In het "Onze Vader" staat toch ook "uw wil geschiede..." Ook is de Bijbel heel duidelijk over het leven... Ik kan er heel kort over zijn... Exodus 20:13 SamenleesBijbel: Vermoord niemand.
Hoe kunnen wij dan ons kindje wat leeft van het leven beroven? Het is God die hierover gaat. Hoe zwaar het ook zal zijn.

Dus aangegeven dat wij deze zwangerschap uitdragen. En dat was prima natuurlijk, onze eigen keuze die ze respecteren! Ze gaan het voor ons zo aangenaam mogelijk maken. Het voelde allemaal erg fijn, we zijn gerustgesteld, onze vragen beantwoord. Blij dat we voor dit Ziekenhuis hebben gekozen.

Ook hebben we weer een echo gehad. Hij/zij maakt een soort koprol... Zo leuk! Ook mogen we bij elk bezoek een echo maken. Echt fijn dat ze zo meedenken!

In principe gaat dit een gewone zwangerschap worden zoals bij alle zwangerschappen gaat bij gezonde kindjes. Het is niet gevaarlijk voor mij als moeder. Alleen ja... alles is dubbel...

Ik had bv. al zwangerschapsdozen aangevraagd, je weet wel van die gratis dozen... nou er kwam een bon dat ik er 1 kon ophalen. Volgens Aniek moest ik die gewoon ophalen, "leuk joh mam, zit er weer een speen in" "Tja Aniek ik weet t even niet hoor... ik denk niet dat we een speen nodig hebben."

Zo wordt je steeds weer geconfronteerd ...

Wij willen iedereen heel erg bedanken voor het meeleven op welke manier dan ook!


Psalm 139


Wat liggen vreugde en verdriet dicht bij elkaar... 


Vandaag is onze oudste 13 jaar geworden. 


We hopen nog lang van jou te mogen genieten vent!! 

Liefs pap en mam


Rollercoaster

23 oktober

Om 11.50 uur hebben we de afspraak staan bij de verloskundige voor een echo. Aniek en Lynde zijn erbij omdat ze vrij hebben van school. We genieten van de beelden die we zien op het beeldscherm. Het hartje horen we mooi regelmatig kloppen. Ons kindje beweegt mooi. Alles is zichtbaar, handjes, voetjes, mondje, neusje.

Dan moeten de meiden even naar de gang en wil de verloskundige met ons samen praten. Ze spreekt haar zorgen uit over het hoofdje van ons kind. Er is geen schedeltje te zien. En wil een second opinion in het EMC. De afspraak is gemaakt voor morgen. 24 oktober om 9 uur.

Voor ons staat de tijd stil.... verdriet, ongeloof ... Dit kan toch niet? Dit is onze lieve baby van ruim 6cm.

Naar huis, daar hebben we het onze kinderen verteld.


24 oktober

We melden ons om 9 uur bij het EMC voor een uitgebreide echo.

Wat een mooi kindje... alles erop en eraan... 5 teentjes, 5 vingertjes, botjes, kaak, kloppend hartje, werkende niertjes.

Alleen geen schedeltje die de hersentjes afsluiten, dit is een aangeboren afwijking,
genaamd: anencephaly

Dit betekend dat onze lieve baby niet levensvatbaar is, en dus zolang het bij mij zit leeft.

Stil, verdrietig en leeg verlaten we het Ziekenhuis.

Er breekt een zware emotionele tijd aan.


Zwangerschap

26 Augustus 2017 de zwangerschapstest gedaan. En daar waren 2 streepjes. Ik ben zwanger!! We zijn er allebei erg van ondersteboven. Dit hebben we niet meer verwacht! Lynde is straks 8 jaar! Die tijd zit er tussen! We hebben hele gemengde gevoelens hierbij! Maar dat heeft echt tijd nodig. Tijd om het een plekje te geven dat er nieuw leven in mijn lichaam groeit. Maar gelukkig hebben we 9 maanden om aan het idee te wennen.

De weken gaan voorbij... ik voel me gelukkig goed, geen misselijkheid, wel af en toe moeheid. Maar goed, hoort erbij! Heel apart, maar de kinderen begonnen te vragen of ze niet nog eens een broertje of zusje konden krijgen. Ze zouden eens moeten weten...

14 september de eerste afspraak bij de verloskundige. Intake gehad. Alles ziet er goed uit! Geen erfelijkheidskwesties. 3 gezonde kinderen! Leeftijd? geen probleem! Super jong natuurlijk ;)

We hebben wel zoiets van ... zo lang mogelijk wachten om het onze kinderen te vertellen. Net voor de herfstvakantie is een goed moment... dan hebben we een week de tijd om rustig als gezin er aan te wennen.

5 oktober ons tweede bezoek aan de verloskundige. Leuk een echo!! Altijd weer spannend. Het hoofdje van onze baby lag in een holletje en kon niet heel goed worden gezien. We moeten een nieuwe afspraak maken zodat ik wat verder in m'n zwangerschap ben en het beter te zien is.

Vrijdagavond tegen Gert-Jan z'n ouders verteld. Wat zijn ze blij! Niet meer verwacht natuurlijk! De echo ook laten zien.

Zaterdagochtend in alle vroegte vertrokken naar Oostenrijk. Heerlijk even er tussen uit. Ook gelijk mijn vader weer eens ontmoeten, was ook al weer een tijd geleden.
Tijdens de koffie daar had Lynde bedacht iets leuks te zeggen. "Opa, wij hebben nog iemand meegenomen naar u toe" "O ja..? Wie dan?" "Nou die zit hier" en wees naar mijn buik! Ook hier barst de vreugde los! Onze schoonzus en broer waren er ook. Dus dat was een leuke binnenkomer!


Zaterdag de 21ste oktober komt Gert-Jan z'n familie langs... onder het mom van een gezellige kop koffie! We geven ze een enveloppe... "jullie krijgen allemaal een kado, hetzelfde kado" Met het openen van de enveloppe komt daar het leuke nieuws!! "Hiep Hiep Hoeraaa!! Jullie krijgen in april een neefje of nichtje"

Ook stellen we mijn familie op de hoogte.

Maandag 23 oktober nog een echo. Ik heb er zin in, maar ook wel spannend!