De week van het gebed

Op een andere weblog kwam ik dit tegen, en vondt het wel mooi om dit ook met jullie te delen: 

Een hand heeft vijf vingers. Vijf vingers die ieder zouden kunnen staan voor een onderdeel van gebed:   
    

De duim kunnen we opsteken.
Hiermee zeggen we dat God goed is. In gebed mogen we Hem prijzen. Het is belangrijk dat kinderen dit leren. Door liederen, maar ook in woorden, als ze hardop bidden.

Met de wijsvinger kunnen we wijzen.
We wijzen de vinger naar onszelf en belijden dat we niet zijn zoals God ons bedoeld heeft. En daarbij hoort dat we om vergeving vragen.

De middelvinger staat voor het bidden voor de ander.
In 1 Timotheüs 2:1 worden we opgeroepen om te bidden voor alle mensen. Ook kinderen moeten hierin gestimuleerd worden. Om niet alleen voor ‘de arme mensen’ te bidden, maar ook concreet voor personen uit hun omgeving. Opa of oma die ziek is, of een klasgenootje dat gepest wordt. Wanneer de gebedspunten concreter zijn, is ook duidelijker te zien wanneer God een gebed verhoort.

Een ring aan een ringvinger geeft een relatie aan.
Onze relatie met God is er dankzij het bloed van zijn zoon Jezus. God laat zijn trouw iedere dag opnieuw aan ons zien. Danken voor alles waarmee Hij ons zegent hoort daarom een vast onderdeel te zijn van gebed.

Tenslotte de pink.
Last but not least: we mogen God vragen wat we nodig hebben. Hij geeft de Heilige Geest aan wie Hem daarom vragen (Lukas 11:13).

Bovenstaand stukje komt uit het artikel leer ons bidden(klik) vandaan, van de site van Chris. Absoluut de moeite waard om het te lezen.