Na lang nadenken...en flink zeuren van zoonlief, toch maar een trainer van onze plaatselijke voetbalvereniging gemaild met de vraag of onze David-Jan eens mee mocht voetballen met de allerkleinste (puppy's, 6 jaar) Eigenlijk zaten ze al vol, maar hij mag 2 of 3 keer meedoen om te kijken of het wat is.
Maar ja...hier kan ik toch niet in voetballen mam...!!! (wijzend naar zn spijkerbroek en Tshirt en buitenspeelschoenen (hmm... (op die schoenen na) naar mijn idee wel hoor) Maar goed...
Toch handig dat er een Action in de buurt is geopend waar ze voetbalshirts verkopen voor een wel erg klein prijsje. Dat lieten we dus niet hangen. Daarna naar de scapino, om voetbalschoenen, kniekousen en een broekje te kopen. Via marktplaats, de scheenbeschermers gekocht. En in onze plaatselijke tweedehands winkel een trainingspak gekocht. Nou nog voor geen 40 euro waren we klaar.
Nou hij blij, wij blij, allemaal blij!!
En afgelopen zaterdag was het dan zover... daar ging onze (voor ons nog kleine) grote, stoere kerel hoor...
En voetballen dat ie deed.... zo leuk, en lief om te zien, dat het helemaal zijn ding is....
Nu toch maar gaan opgeven denk ik voor het volgende seizoen. We moeten ons dan realiseren dat het uitslapen op zaterdag verleden tijd is...
Maar dat hebben we voor over....
ooit komt er een tijd dat dat wel weer kan hoop ik
Groetjes Danielle
Hoi David Jan,
BeantwoordenVerwijderenWat leuk zeg dat jij toch mee mocht voetballen he, je lijkt net Ruud van Nistelrooij of ben je hier Dennis Bergkamp of staat er gewoon David Jan op je shirt. Nou jonge als je hem er in moet trappen denk dan maar aan je opa Wim en dat je de bal helmaal naar Oostenrijk moet schoppen en je moet net doen of naar de ene kant schop en dan stiekem naar de andere hoek schoppen. Nou opa's grote jonge voetbal ze en houd het wel netjes he en geen benen breken hoor.
De groetjes van Opa Wim